ofergangan
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *uberganganą. Equivalent to ofer- + gangan.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌo.ferˈɡɑn.ɡɑn/, [ˌo.verˈɡɑŋ.ɡɑn]
Verb
ofergangan
Conjugation
Conjugation of ofergangan (strong, class VII)
| infinitive | ofergangan | ofergangenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ofergange | oferġēng, oferġīeng |
| second person singular | ofergengst | oferġēnge, oferġīenge |
| third person singular | ofergengþ | oferġēng, oferġīeng |
| plural | ofergangaþ | oferġēngon, oferġīengon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ofergange | oferġēnge, oferġīenge |
| plural | ofergangen | oferġēngen, oferġīengen |
| imperative | ||
| singular | ofergang | |
| plural | ofergangaþ | |
| participle | present | past |
| ofergangende | ofergangen | |
Descendants
- Middle English: overgangen
- English: overgang