third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
oikeustekonsa
|
oikeustekonsa
|
accusative
|
nom.
|
oikeustekonsa
|
oikeustekonsa
|
gen.
|
oikeustekonsa
|
genitive
|
oikeustekonsa
|
oikeustekojensa
|
partitive
|
oikeustekoaan oikeustekoansa
|
oikeustekojaan oikeustekojansa
|
inessive
|
oikeusteossaan oikeusteossansa
|
oikeusteoissaan oikeusteoissansa
|
elative
|
oikeusteostaan oikeusteostansa
|
oikeusteoistaan oikeusteoistansa
|
illative
|
oikeustekoonsa
|
oikeustekoihinsa
|
adessive
|
oikeusteollaan oikeusteollansa
|
oikeusteoillaan oikeusteoillansa
|
ablative
|
oikeusteoltaan oikeusteoltansa
|
oikeusteoiltaan oikeusteoiltansa
|
allative
|
oikeusteolleen oikeusteollensa
|
oikeusteoilleen oikeusteoillensa
|
essive
|
oikeustekonaan oikeustekonansa
|
oikeustekoinaan oikeustekoinansa
|
translative
|
oikeusteokseen oikeusteoksensa
|
oikeusteoikseen oikeusteoiksensa
|
abessive
|
oikeusteottaan oikeusteottansa
|
oikeusteoittaan oikeusteoittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
oikeustekoineen oikeustekoinensa
|