ojapuu
Ingrian
Etymology
From oja (“trench”) + puu (“wood”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈojɑˌpuː/, [ˈo̞jɑˌpuː]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈojɑˌpuː/, [ˈo̞jɑˌpuː]
- Rhymes: -uː
- Hyphenation: o‧ja‧puu
Noun
ojapuu
Declension
| Declension of ojapuu (type 8/maa, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ojapuu | ojapuut |
| genitive | ojapuun | ojapuijen |
| partitive | ojapuuta | ojapuita |
| illative | ojapuuhu | ojapuihe |
| inessive | ojapuus | ojapuis |
| elative | ojapuust | ojapuist |
| allative | ojapuulle | ojapuille |
| adessive | ojapuul | ojapuil |
| ablative | ojapuult | ojapuilt |
| translative | ojapuuks | ojapuiks |
| essive | ojapuunna, ojapuun | ojapuinna, ojapuin |
| exessive1) | ojapuunt | ojapuint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 360