okładka
See also: okładką
Polish
Etymology
From okładać + -ka. First attested in 1563.[1]
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -atka
- Syllabification: o‧kład‧ka
Noun
okładka f (diminutive okładeczka)
- cover, binding (front and back of a book or magazine)
- sleeve (thing wrapped around books, documents, etc. to protect them)
- (electronic engineering) metal cover of a capacitor
- (obsolete, chiefly in the plural) shaft, handle of a knife
- (Middle Polish) hairband
Declension
Declension of okładka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | okładka | okładki |
| genitive | okładki | okładek |
| dative | okładce | okładkom |
| accusative | okładkę | okładki |
| instrumental | okładką | okładkami |
| locative | okładce | okładkach |
| vocative | okładko | okładki |
Derived terms
adjective
Related terms
adjectives
adverb
References
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “okładka”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
- okładka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- okładka in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “okładka”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “okładka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “okładka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 735