omównik
See also: omownik
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ɔˈmuv.ɲik/
- Rhymes: -uvɲik
- Syllabification: o‧mów‧nik
Noun
omównik m inan
Declension
Declension of omównik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | omównik | omówniki |
| genitive | omównika | omówników |
| dative | omównikowi | omównikom |
| accusative | omównik | omówniki |
| instrumental | omównikiem | omównikami |
| locative | omówniku | omównikach |
| vocative | omówniku | omówniki |
Noun
omównik m pers
- (obsolete) alternative form of omownik
Declension
Declension of omównik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | omównik | omównicy/omówniki (deprecative) |
| genitive | omównika | omówników |
| dative | omównikowi | omównikom |
| accusative | omównika | omówników |
| instrumental | omównikiem | omównikami |
| locative | omówniku | omównikach |
| vocative | omówniku | omównicy |