omittens

Latin

Etymology

Present participle of omittō.

Participle

omittēns (genitive omittentis); third-declension one-termination participle

  1. neglecting, omitting

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative omittēns omittentēs omittentia
genitive omittentis omittentium
dative omittentī omittentibus
accusative omittentem omittēns omittentēs
omittentīs
omittentia
ablative omittente
omittentī1
omittentibus
vocative omittēns omittentēs omittentia

1When used purely as an adjective.