omyndigförklara

Swedish

Etymology

omyndig +‎ förklara (declare)

Verb

omyndigförklara (present omyndigförklarar, preterite omyndigförklarade, supine omyndigförklarat, imperative omyndigförklara)

  1. to declare legally incompetent (due to mental condition or the like)

Conjugation

Conjugation of omyndigförklara (weak)
active passive
infinitive omyndigförklara omyndigförklaras
supine omyndigförklarat omyndigförklarats
imperative omyndigförklara
imper. plural1 omyndigförklaren
present past present past
indicative omyndigförklarar omyndigförklarade omyndigförklaras omyndigförklarades
ind. plural1 omyndigförklara omyndigförklarade omyndigförklaras omyndigförklarades
subjunctive2 omyndigförklare omyndigförklarade omyndigförklares omyndigförklarades
present participle omyndigförklarande
past participle omyndigförklarad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References