onóir
See also: onoir
Irish
Alternative forms
Etymology
From Middle Irish onóir, anóir, from Old French honor, from Latin honor.
Noun
onóir f (genitive singular onóra, nominative plural onóracha)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- onórach (“honourable, upright; honoured, esteemed; honorary”, adjective)
- onóraigh (“honour”, transitive verb)
Verb
onóir (present analytic onórann, future analytic onórfaidh, verbal noun onóradh, past participle onórtha)
- (transitive) alternative form of onóraigh (“honour”)
Conjugation
conjugation of onóir (first conjugation – B)
| verbal noun | onóradh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | onórtha | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | onóraim | onórann tú; onórair† |
onórann sé, sí | onóraimid | onórann sibh | onórann siad; onóraid† |
a onórann; a onóras / a n-onórann* |
onórtar |
| past | d'onóir mé; d'onóras / onóir mé‡; onóras‡ |
d'onóir tú; d'onórais / onóir tú‡; onórais‡ |
d'onóir sé, sí / onóir sé, sí‡ |
d'onóramar; d'onóir muid / onóramar‡; onóir muid‡ |
d'onóir sibh; d'onórabhair / onóir sibh‡; onórabhair‡ |
d'onóir siad; d'onóradar / onóir siad; onóradar‡ |
a d'onóir / ar onóir* |
onóradh; honóradh† |
| past habitual | d'onórainn / onórainn‡; n-onórainn‡‡ |
d'onórtá / onórtá‡; n-onórtᇇ |
d'onóradh sé, sí / onóradh sé, sí‡; n-onóradh sé, s퇇 |
d'onóraimis; d'onóradh muid / onóraimis‡; onóradh muid‡; n-onóraimis‡‡; n-onóradh muid‡‡ |
d'onóradh sibh / onóradh sibh‡; n-onóradh sibh‡‡ |
d'onóraidís; d'onóradh siad / onóraidís‡; onóradh siad‡; n-onóraidís‡‡; n-onóradh siad‡‡ |
a d'onóradh / a n-onóradh* |
d'onórtaí / onórtaí‡; n-onórta퇇 |
| future | onórfaidh mé; onórfad |
onórfaidh tú; onórfair† |
onórfaidh sé, sí | onórfaimid; onórfaidh muid |
onórfaidh sibh | onórfaidh siad; onórfaid† |
a onórfaidh; a onórfas / a n-onórfaidh* |
onórfar |
| conditional | d'onórfainn / onórfainn‡; n-onórfainn‡‡ | d'onórfá / onórfá‡; n-onórfᇇ | d'onórfadh sé, sí / onórfadh sé, sí‡; n-onórfadh sé, s퇇 | d'onórfaimis; d'onórfadh muid / onórfaimis‡; onórfadh muid‡; n-onórfaimis‡‡; n-onórfadh muid‡‡ | d'onórfadh sibh / onórfadh sibh‡; n-onórfadh sibh‡‡ | d'onórfaidís; d'onórfadh siad / onórfaidís‡; onórfadh siad‡; n-onórfaidís‡‡; n-onórfadh siad‡‡ | a d'onórfadh / a n-onórfadh* |
d'onórfaí / onórfaí‡; n-onórfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go n-onóra mé; go n-onórad† |
go n-onóra tú; go n-onórair† |
go n-onóra sé, sí | go n-onóraimid; go n-onóra muid |
go n-onóra sibh | go n-onóra siad; go n-onóraid† |
— | go n-onórtar |
| past | dá n-onórainn | dá n-onórtá | dá n-onóradh sé, sí | dá n-onóraimis; dá n-onóradh muid |
dá n-onóradh sibh | dá n-onóraidís; dá n-onóradh siad |
— | dá n-onórtaí |
| imperative | ||||||||
| – | onóraim | onóir | onóradh sé, sí | onóraimis | onóraigí; onóraidh† |
onóraidís | — | onórtar |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Mutation
| radical | eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
|---|---|---|---|
| onóir | n-onóir | honóir | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “onóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “onóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “onóir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “onóir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025