onóraigh

Irish

Etymology 1

From Middle Irish onóraigid (“honours, reverences”, verb). By surface analysis, onóir (“honour”) +‎ -igh.

Verb

onóraigh (present analytic onóraíonn, future analytic onóróidh, verbal noun onórú, past participle onóraithe)

(transitive) to honour
Synonym: tabhair onóir do

Conjugation

conjugation of onóraigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	onórú
past participle	onóraithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	onóraím	onóraíonn tú; onóraír^†	onóraíonn sé, sí	onóraímid; onóraíonn muid	onóraíonn sibh	onóraíonn siad; onóraíd^†	a onóraíonn; a onóraíos / a n-onóraíonn*	onóraítear
past	d'onóraigh mé; d'onóraíos / onóraigh mé‡; onóraíos‡	d'onóraigh tú; d'onóraís / onóraigh tú‡; onóraís‡	d'onóraigh sé, sí / onóraigh sé, sí‡	d'onóraíomar; d'onóraigh muid / onóraíomar‡; onóraigh muid‡	d'onóraigh sibh; d'onóraíobhair / onóraigh sibh‡; onóraíobhair‡	d'onóraigh siad; d'onóraíodar / onóraigh siad‡; onóraíodar‡	a d'onóraigh / ar onóraigh*	onóraíodh; honóraíodh^†
past habitual	d'onóraínn / onóraínn‡; n-onóraínn‡‡	d'onóraíteá / onóraíteá‡; n-onóraíteá‡‡	d'onóraíodh sé, sí / onóraíodh sé, sí‡; n-onóraíodh sé, sí‡‡	d'onóraímis; d'onóraíodh muid / onóraímis‡; onóraíodh muid‡; n-onóraímis‡‡; n-onóraíodh muid‡‡	d'onóraíodh sibh / onóraíodh sibh‡; n-onóraíodh sibh‡‡	d'onóraídís; d'onóraíodh siad / onóraídís; onóraíodh siad‡; n-onóraídís‡‡; n-onóraíodh siad‡‡	a d'onóraíodh / a n-onóraíodh*	d'onóraítí / onóraítí‡; n-onóraítí‡‡
future	onóróidh mé; onóród; onóróchaidh mé^†	onóróidh tú; onóróir^†; onóróchaidh tú^†	onóróidh sé, sí; onóróchaidh sé, sí^†	onóróimid; onóróidh muid; onóróchaimid^†; onóróchaidh muid^†	onóróidh sibh; onóróchaidh sibh^†	onóróidh siad; onóróid^†; onóróchaidh siad^†	a onóróidh; a onórós; a onóróchaidh^†; a onóróchas^† / a n-onóróidh; a n-onóróchaidh^†	onórófar; onóróchar^†
conditional	d'onóróinn; d'onóróchainn^† / onóróinn‡; onóróchainn^†‡; n-onóróinn‡‡; n-onóróchainn^†‡‡	d'onórófá; d'onóróchthá^† / onórófá‡; onóróchthá^†‡; n-onórófá‡‡; n-onóróchthá^†‡‡	d'onóródh sé, sí; d'onóróchadh sé, sí^† / onóródh sé, sí‡; onóróchadh sé, sí^†‡; n-onóródh sé, sí‡‡; n-onóróchadh sé, sí^†‡‡	d'onóróimis; d'onóródh muid; d'onóróchaimis^†; d'onóróchadh muid^† / onóróimis‡; onóródh muid‡; onóróchaimis^†‡; onóróchadh muid^†‡; n-onóróimis‡‡; n-onóródh muid‡‡; n-onóróchaimis^†‡‡; n-onóróchadh muid^†‡‡	d'onóródh sibh; d'onóróchadh sibh^† / onóródh sibh‡; onóróchadh sibh^†‡; n-onóródh sibh‡‡; n-onóróchadh sibh^†‡‡	d'onóróidís; d'onóródh siad; d'onóróchadh siad^† / onóróidís‡; onóródh siad‡; onóróchadh siad^†‡; n-onóróidís‡‡; n-onóródh siad‡‡; n-onóróchadh siad^†‡‡	a d'onóródh; a d'onóróchadh^† / a n-onóródh; a n-onóróchadh^†	d'onórófaí; d'onóróchthaí^† / onórófaí‡; onóróchthaí^†‡; n-onórófaí‡‡; n-onóróchthaí^†‡‡
subjunctive
present	go n-onóraí mé; go n-onóraíod^†	go n-onóraí tú; go n-onóraír^†	go n-onóraí sé, sí	go n-onóraímid; go n-onóraí muid	go n-onóraí sibh	go n-onóraí siad; go n-onóraíd^†	—	go n-onóraítear
past	dá n-onóraínn	dá n-onóraíteá	dá n-onóraíodh sé, sí	dá n-onóraímis; dá n-onóraíodh muid	dá n-onóraíodh sibh	dá n-onóraídís; dá n-onóraíodh siad	—	dá n-onóraítí
imperative
–	onóraím	onóraigh	onóraíodh sé, sí	onóraímis	onóraígí; onóraídh^†	onóraídís	—	onóraítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Alternative forms

onóir (verb)

Etymology 2

Adjective

onóraigh m sg

vocative/genitive singular masculine of onórach (“honourable, upright; honoured, esteemed; honorary”)

Mutation

Mutated forms of *onóraigh*
radical	eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
onóraigh	n-onóraigh	honóraigh	not applicable

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.