onderlijnen

Dutch

Etymology

From onder- +‎ lijnen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈlɛi̯.nə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧der‧lij‧nen
  • Rhymes: -ɛi̯nən

Verb

onderlijnen

  1. (transitive) to underline, to underscore

Conjugation

Conjugation of onderlijnen (weak, prefixed)
infinitive onderlijnen
past singular onderlijnde
past participle onderlijnd
infinitive onderlijnen
gerund onderlijnen n
present tense past tense
1st person singular onderlijn onderlijnde
2nd person sing. (jij) onderlijnt, onderlijn2 onderlijnde
2nd person sing. (u) onderlijnt onderlijnde
2nd person sing. (gij) onderlijnt onderlijnde
3rd person singular onderlijnt onderlijnde
plural onderlijnen onderlijnden
subjunctive sing.1 onderlijne onderlijnde
subjunctive plur.1 onderlijnen onderlijnden
imperative sing. onderlijn
imperative plur.1 onderlijnt
participles onderlijnend onderlijnd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.