ondermijnen

Dutch

Etymology

From onder- +‎ mijnen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.dərˈmɛi̯.nə(n)/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛi̯nən

Verb

ondermijnen

  1. to undermine, subvert, sap

Conjugation

Conjugation of ondermijnen (weak, prefixed)
infinitive ondermijnen
past singular ondermijnde
past participle ondermijnd
infinitive ondermijnen
gerund ondermijnen n
present tense past tense
1st person singular ondermijn ondermijnde
2nd person sing. (jij) ondermijnt, ondermijn2 ondermijnde
2nd person sing. (u) ondermijnt ondermijnde
2nd person sing. (gij) ondermijnt ondermijnde
3rd person singular ondermijnt ondermijnde
plural ondermijnen ondermijnden
subjunctive sing.1 ondermijne ondermijnde
subjunctive plur.1 ondermijnen ondermijnden
imperative sing. ondermijn
imperative plur.1 ondermijnt
participles ondermijnend ondermijnd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.