ondersneeuwen

Dutch

Etymology

From onder +‎ sneeuwen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

ondersneeuwen

  1. to become covered with snow
    De auto sneeuwde helemaal onder door de sneeuwstorm.
    The car became entirely covered with snow due to the blizzard.
  2. to snow under

Conjugation

Conjugation of ondersneeuwen (weak, separable)
infinitive ondersneeuwen
past singular sneeuwde onder
past participle ondergesneeuwd
infinitive ondersneeuwen
gerund ondersneeuwen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular sneeuw onder sneeuwde onder ondersneeuw ondersneeuwde
2nd person sing. (jij) sneeuwt onder, sneeuw onder2 sneeuwde onder ondersneeuwt ondersneeuwde
2nd person sing. (u) sneeuwt onder sneeuwde onder ondersneeuwt ondersneeuwde
2nd person sing. (gij) sneeuwt onder sneeuwde onder ondersneeuwt ondersneeuwde
3rd person singular sneeuwt onder sneeuwde onder ondersneeuwt ondersneeuwde
plural sneeuwen onder sneeuwden onder ondersneeuwen ondersneeuwden
subjunctive sing.1 sneeuwe onder sneeuwde onder ondersneeuwe ondersneeuwde
subjunctive plur.1 sneeuwen onder sneeuwden onder ondersneeuwen ondersneeuwden
imperative sing. sneeuw onder
imperative plur.1 sneeuwt onder
participles ondersneeuwend ondergesneeuwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.