onderverhuren

Dutch

Etymology

From onder- +‎ verhuren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔn.dər.vərˌɦy.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧der‧ver‧hu‧ren
  • Rhymes: -yrən

Verb

onderverhuren

  1. (transitive) to sublet, to sublease

Conjugation

Conjugation of onderverhuren (weak, prefixed)
infinitive onderverhuren
past singular onderverhuurde
past participle onderverhuurd
infinitive onderverhuren
gerund onderverhuren n
present tense past tense
1st person singular onderverhuur onderverhuurde
2nd person sing. (jij) onderverhuurt, onderverhuur2 onderverhuurde
2nd person sing. (u) onderverhuurt onderverhuurde
2nd person sing. (gij) onderverhuurt onderverhuurde
3rd person singular onderverhuurt onderverhuurde
plural onderverhuren onderverhuurden
subjunctive sing.1 onderverhure onderverhuurde
subjunctive plur.1 onderverhuren onderverhuurden
imperative sing. onderverhuur
imperative plur.1 onderverhuurt
participles onderverhurend onderverhuurd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.