ongodsdienstig

Dutch

Etymology

From on- +‎ godsdienstig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔn.ɣɔtsˈdin.stəx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧gods‧dien‧stig

Adjective

ongodsdienstig (comparative ongodsdienstiger, superlative ongodsdienstigst)

  1. irreligious
    Ze groeide op in een ongodsdienstig huishouden. ― She grew up in an irreligious household.
    De samenleving wordt steeds ongodsdienstiger. ― Society is becoming increasingly irreligious.
    Van alle steden in het land is deze het ongodsdienstigst. ― Of all the cities in the country, this is the most irreligious.

Declension

Declension of ongodsdienstig
uninflected ongodsdienstig
inflected ongodsdienstige
comparative ongodsdienstiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongodsdienstig ongodsdienstiger het ongodsdienstigst
het ongodsdienstigste
indefinite m./f. sing. ongodsdienstige ongodsdienstigere ongodsdienstigste
n. sing. ongodsdienstig ongodsdienstiger ongodsdienstigste
plural ongodsdienstige ongodsdienstigere ongodsdienstigste
definite ongodsdienstige ongodsdienstigere ongodsdienstigste
partitive ongodsdienstigs ongodsdienstigers —

Derived terms

  • ongodsdienstigheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.