onopzettelijk

Dutch

Etymology

From on- (“un-”) +‎ opzettelijk (“intentional”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

onopzettelijk (comparative onopzettelijker, superlative onopzettelijkst)

  1. accidental, inadvertent, unintentional

Declension

Declension of onopzettelijk
uninflected onopzettelijk
inflected onopzettelijke
comparative onopzettelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial onopzettelijk onopzettelijker het onopzettelijkst
het onopzettelijkste
indefinite m./f. sing. onopzettelijke onopzettelijkere onopzettelijkste
n. sing. onopzettelijk onopzettelijker onopzettelijkste
plural onopzettelijke onopzettelijkere onopzettelijkste
definite onopzettelijke onopzettelijkere onopzettelijkste
partitive onopzettelijks onopzettelijkers —

Adverb

onopzettelijk

  1. accidentally, inadvertently, unintentionally
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.