ontmenselijken
Dutch
Etymology
From menselijk (“human(e)”) + ont- -en (privative verb-forming circumfix).
Pronunciation
- IPA(key): /ɔntˈmɛn.sə.lə.kə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ont‧men‧se‧lijk‧en
Verb
ontmenselijken
- (transitive) to dehumanize
Conjugation
| Conjugation of ontmenselijken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontmenselijken | |||
| past singular | ontmenselijkte | |||
| past participle | ontmenselijkt | |||
| infinitive | ontmenselijken | |||
| gerund | ontmenselijken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontmenselijk | ontmenselijkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontmenselijkt, ontmenselijk2 | ontmenselijkte | ||
| 2nd person sing. (u) | ontmenselijkt | ontmenselijkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontmenselijkt | ontmenselijkte | ||
| 3rd person singular | ontmenselijkt | ontmenselijkte | ||
| plural | ontmenselijken | ontmenselijkten | ||
| subjunctive sing.1 | ontmenselijke | ontmenselijkte | ||
| subjunctive plur.1 | ontmenselijken | ontmenselijkten | ||
| imperative sing. | ontmenselijk | |||
| imperative plur.1 | ontmenselijkt | |||
| participles | ontmenselijkend | ontmenselijkt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- ontmenselijking