ontzilten

Dutch

Etymology

From zilt +‎ ont- -en.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

ontzilten

  1. to desalinate

Conjugation

Conjugation of ontzilten (weak, prefixed)
infinitive ontzilten
past singular ontziltte
past participle ontzilt
infinitive ontzilten
gerund ontzilten n
present tense past tense
1st person singular ontzilt ontziltte
2nd person sing. (jij) ontzilt ontziltte
2nd person sing. (u) ontzilt ontziltte
2nd person sing. (gij) ontzilt ontziltte
3rd person singular ontzilt ontziltte
plural ontzilten ontziltten
subjunctive sing.1 ontzilte ontziltte
subjunctive plur.1 ontzilten ontziltten
imperative sing. ontzilt
imperative plur.1 ontzilt
participles ontziltend ontzilt
1) Archaic.