ontzinken
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˌɔntˈzɪŋ.kə(n)/
- Hyphenation: ont‧zin‧ken
- Rhymes: -ɪŋkən
Etymology 1
From ont- (“de-, away”) + zinken (“to sink”).
Verb
ontzinken
Conjugation
| Conjugation of ontzinken (strong class 3a, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontzinken | |||
| past singular | ontzonk | |||
| past participle | ontzonken | |||
| infinitive | ontzinken | |||
| gerund | ontzinken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontzink | ontzonk | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontzinkt, ontzink2 | ontzonk | ||
| 2nd person sing. (u) | ontzinkt | ontzonk | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontzinkt | ontzonkt | ||
| 3rd person singular | ontzinkt | ontzonk | ||
| plural | ontzinken | ontzonken | ||
| subjunctive sing.1 | ontzinke | ontzonke | ||
| subjunctive plur.1 | ontzinken | ontzonken | ||
| imperative sing. | ontzink | |||
| imperative plur.1 | ontzinkt | |||
| participles | ontzinkend | ontzonken | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Etymology 2
From zink (“zinc”) + ont- -en (privative verb-forming circumfix).
Verb
ontzinken
Conjugation
| Conjugation of ontzinken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ontzinken | |||
| past singular | ontzinkte | |||
| past participle | ontzinkt | |||
| infinitive | ontzinken | |||
| gerund | ontzinken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ontzink | ontzinkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | ontzinkt, ontzink2 | ontzinkte | ||
| 2nd person sing. (u) | ontzinkt | ontzinkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | ontzinkt | ontzinkte | ||
| 3rd person singular | ontzinkt | ontzinkte | ||
| plural | ontzinken | ontzinkten | ||
| subjunctive sing.1 | ontzinke | ontzinkte | ||
| subjunctive plur.1 | ontzinken | ontzinkten | ||
| imperative sing. | ontzink | |||
| imperative plur.1 | ontzinkt | |||
| participles | ontzinkend | ontzinkt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||