onuitrekbaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ uitrekken +‎ -baar.

Adjective

onuitrekbaar (comparative onuitrekbaarder, superlative onuitrekbaarst)

  1. nonstretchable

Declension

Declension of onuitrekbaar
uninflected onuitrekbaar
inflected onuitrekbare
comparative onuitrekbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial onuitrekbaar onuitrekbaarder het onuitrekbaarst
het onuitrekbaarste
indefinite m./f. sing. onuitrekbare onuitrekbaardere onuitrekbaarste
n. sing. onuitrekbaar onuitrekbaarder onuitrekbaarste
plural onuitrekbare onuitrekbaardere onuitrekbaarste
definite onuitrekbare onuitrekbaardere onuitrekbaarste
partitive onuitrekbaars onuitrekbaarders —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.