onvoltooibaar

Dutch

Etymology

From on- +‎ voltooibaar.

Adjective

onvoltooibaar (comparative onvoltooibaarder, superlative onvoltooibaarst)

  1. incompletable

Declension

Declension of onvoltooibaar
uninflected onvoltooibaar
inflected onvoltooibare
comparative onvoltooibaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial onvoltooibaar onvoltooibaarder het onvoltooibaarst
het onvoltooibaarste
indefinite m./f. sing. onvoltooibare onvoltooibaardere onvoltooibaarste
n. sing. onvoltooibaar onvoltooibaarder onvoltooibaarste
plural onvoltooibare onvoltooibaardere onvoltooibaarste
definite onvoltooibare onvoltooibaardere onvoltooibaarste
partitive onvoltooibaars onvoltooibaarders

Antonyms