opdelen

Dutch

Etymology

From op +‎ delen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

opdelen

  1. to divvy up, subdivide

Conjugation

Conjugation of opdelen (weak, separable)
infinitive opdelen
past singular deelde op
past participle opgedeeld
infinitive opdelen
gerund opdelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular deel op deelde op opdeel opdeelde
2nd person sing. (jij) deelt op, deel op2 deelde op opdeelt opdeelde
2nd person sing. (u) deelt op deelde op opdeelt opdeelde
2nd person sing. (gij) deelt op deelde op opdeelt opdeelde
3rd person singular deelt op deelde op opdeelt opdeelde
plural delen op deelden op opdelen opdeelden
subjunctive sing.1 dele op deelde op opdele opdeelde
subjunctive plur.1 delen op deelden op opdelen opdeelden
imperative sing. deel op
imperative plur.1 deelt op
participles opdelend opgedeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.