opdiepen

Dutch

Etymology

Compound of op +‎ diepen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔpˌdi.pə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: op‧die‧pen

Verb

opdiepen

  1. (transitive) to disclose, to bring to light
  2. (transitive) to raise, to bring up, to dig up (physically)

Conjugation

Conjugation of opdiepen (weak, separable)
infinitive opdiepen
past singular diepte op
past participle opgediept
infinitive opdiepen
gerund opdiepen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular diep op diepte op opdiep opdiepte
2nd person sing. (jij) diept op, diep op2 diepte op opdiept opdiepte
2nd person sing. (u) diept op diepte op opdiept opdiepte
2nd person sing. (gij) diept op diepte op opdiept opdiepte
3rd person singular diept op diepte op opdiept opdiepte
plural diepen op diepten op opdiepen opdiepten
subjunctive sing.1 diepe op diepte op opdiepe opdiepte
subjunctive plur.1 diepen op diepten op opdiepen opdiepten
imperative sing. diep op
imperative plur.1 diept op
participles opdiepend opgediept
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.