opdrinken

Dutch

Etymology

Compound of op +‎ drinken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔpˌdrɪŋ.kə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: op‧drin‧ken

Verb

opdrinken

  1. to drink up, to finish one's drink

Conjugation

Conjugation of opdrinken (strong class 3a, separable)
infinitive opdrinken
past singular dronk op
past participle opgedronken
infinitive opdrinken
gerund opdrinken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular drink op dronk op opdrink opdronk
2nd person sing. (jij) drinkt op, drink op2 dronk op opdrinkt opdronk
2nd person sing. (u) drinkt op dronk op opdrinkt opdronk
2nd person sing. (gij) drinkt op dronkt op opdrinkt opdronkt
3rd person singular drinkt op dronk op opdrinkt opdronk
plural drinken op dronken op opdrinken opdronken
subjunctive sing.1 drinke op dronke op opdrinke opdronke
subjunctive plur.1 drinken op dronken op opdrinken opdronken
imperative sing. drink op
imperative plur.1 drinkt op
participles opdrinkend opgedronken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

  • Afrikaans: opdrink
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.