ophemelen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ophemelen (to hide). Equivalent to op +‎ hemelen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

ophemelen

  1. to extol, to laud, to praise into the heavens

Conjugation

Conjugation of ophemelen (weak, separable)
infinitive ophemelen
past singular hemelde op
past participle opgehemeld
infinitive ophemelen
gerund ophemelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular hemel op hemelde op ophemel ophemelde
2nd person sing. (jij) hemelt op, hemel op2 hemelde op ophemelt ophemelde
2nd person sing. (u) hemelt op hemelde op ophemelt ophemelde
2nd person sing. (gij) hemelt op hemelde op ophemelt ophemelde
3rd person singular hemelt op hemelde op ophemelt ophemelde
plural hemelen op hemelden op ophemelen ophemelden
subjunctive sing.1 hemele op hemelde op ophemele ophemelde
subjunctive plur.1 hemelen op hemelden op ophemelen ophemelden
imperative sing. hemel op
imperative plur.1 hemelt op
participles ophemelend opgehemeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

  • de hemel in prijzen