ophoesten

Dutch

Etymology

From op +‎ hoesten.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

ophoesten

  1. to cough up, to expectorate

Conjugation

Conjugation of ophoesten (weak, separable)
infinitive ophoesten
past singular hoestte op
past participle opgehoest
infinitive ophoesten
gerund ophoesten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular hoest op hoestte op ophoest ophoestte
2nd person sing. (jij) hoest op hoestte op ophoest ophoestte
2nd person sing. (u) hoest op hoestte op ophoest ophoestte
2nd person sing. (gij) hoest op hoestte op ophoest ophoestte
3rd person singular hoest op hoestte op ophoest ophoestte
plural hoesten op hoestten op ophoesten ophoestten
subjunctive sing.1 hoeste op hoestte op ophoeste ophoestte
subjunctive plur.1 hoesten op hoestten op ophoesten ophoestten
imperative sing. hoest op
imperative plur.1 hoest op
participles ophoestend opgehoest
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.