opiumschuiver

Dutch

Etymology

Compound of opium +‎ schuiven +‎ -er.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈoː.pi.ʏmˌsxœy̯.vər/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: opi‧um‧schui‧ver

Noun

opiumschuiver m (plural opiumschuivers, diminutive opiumschuivertje n)

  1. (chiefly historical) an opium smoker
    Synonyms: amfioenschuiver, opiumroker