opkalefateren

Dutch

Etymology

Compound of op +‎ kalefateren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔp.kaː.ləˌfaː.tə.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: op‧ka‧le‧fa‧te‧ren

Verb

opkalefateren

  1. to improve
  2. to patch up

Conjugation

Conjugation of opkalefateren (weak, separable)
infinitive opkalefateren
past singular kalefaterde op
past participle opgekalefaterd
infinitive opkalefateren
gerund opkalefateren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular kalefater op kalefaterde op opkalefater opkalefaterde
2nd person sing. (jij) kalefatert op, kalefater op2 kalefaterde op opkalefatert opkalefaterde
2nd person sing. (u) kalefatert op kalefaterde op opkalefatert opkalefaterde
2nd person sing. (gij) kalefatert op kalefaterde op opkalefatert opkalefaterde
3rd person singular kalefatert op kalefaterde op opkalefatert opkalefaterde
plural kalefateren op kalefaterden op opkalefateren opkalefaterden
subjunctive sing.1 kalefatere op kalefaterde op opkalefatere opkalefaterde
subjunctive plur.1 kalefateren op kalefaterden op opkalefateren opkalefaterden
imperative sing. kalefater op
imperative plur.1 kalefatert op
participles opkalefaterend opgekalefaterd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.