opowiadacz

Polish

Alternative forms

Etymology

From opowiadać +‎ -acz. First attested in 1561.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔ.pɔˈvja.dat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adat͡ʂ
  • Syllabification: o‧po‧wia‧dacz

Noun

opowiadacz m pers (female equivalent opowiadaczka)

  1. announcer; narrator; teller (one who makes something known or tells about something)

Declension

Declension of opowiadacz
singular plural
nominative opowiadacz opowiadacze
genitive opowiadacza opowiadaczy
dative opowiadaczowi opowiadaczom
accusative opowiadacza opowiadaczy
instrumental opowiadaczem opowiadaczami
locative opowiadaczu opowiadaczach
vocative opowiadaczu opowiadacze
adjectives
nouns
verbs

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “opowiedacz, opowiadacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.