oppugnandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of oppugnō
Participle
oppugnandus (feminine oppugnanda, neuter oppugnandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | oppugnandus | oppugnanda | oppugnandum | oppugnandī | oppugnandae | oppugnanda | |
| genitive | oppugnandī | oppugnandae | oppugnandī | oppugnandōrum | oppugnandārum | oppugnandōrum | |
| dative | oppugnandō | oppugnandae | oppugnandō | oppugnandīs | |||
| accusative | oppugnandum | oppugnandam | oppugnandum | oppugnandōs | oppugnandās | oppugnanda | |
| ablative | oppugnandō | oppugnandā | oppugnandō | oppugnandīs | |||
| vocative | oppugnande | oppugnanda | oppugnandum | oppugnandī | oppugnandae | oppugnanda | |