Italian
Verb
oppugno
- first-person singular present indicative of oppugnare
Latin
Etymology
From ob- + pugnō (“fight, struggle”).
Pronunciation
Verb
oppugnō (present infinitive oppugnāre, perfect active oppugnāvī, supine oppugnātum); first conjugation
- to attack, assault, storm, besiege
- Synonyms: invādō, incurrō, impetō, aggredior, invehō, īnstō, excurrō, concurrō, occurrō, petō, accēdō, intrō, incēdō, irrumpō, adorior, inruō, adeō, opprimō, accurrō, appetō, incidō, arripiō, assiliō, incessō, lacessō
- Antonyms: repugnō, resistō, adversor, obversor, obstō, sistō
Cum mīlitēs Troiam oppugnārent, fēminae urbem dēfendērunt.- When the soldiers were attacking Troy, the women defended the city.
Conjugation
Conjugation of oppugnō (first conjugation)
| indicative
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
oppugnō
|
oppugnās
|
oppugnat
|
oppugnāmus
|
oppugnātis
|
oppugnant
|
| imperfect
|
oppugnābam
|
oppugnābās
|
oppugnābat
|
oppugnābāmus
|
oppugnābātis
|
oppugnābant
|
| future
|
oppugnābō
|
oppugnābis
|
oppugnābit
|
oppugnābimus
|
oppugnābitis
|
oppugnābunt
|
| perfect
|
oppugnāvī
|
oppugnāvistī, oppugnāstī2
|
oppugnāvit, oppugnāt2
|
oppugnāvimus, oppugnāmus2
|
oppugnāvistis, oppugnāstis2
|
oppugnāvērunt, oppugnārunt, oppugnāvēre2
|
| pluperfect
|
oppugnāveram, oppugnāram2
|
oppugnāverās, oppugnārās2
|
oppugnāverat, oppugnārat2
|
oppugnāverāmus, oppugnārāmus2
|
oppugnāverātis, oppugnārātis2
|
oppugnāverant, oppugnārant2
|
| future perfect
|
oppugnāverō, oppugnārō2
|
oppugnāveris, oppugnāris2
|
oppugnāverit, oppugnārit2
|
oppugnāverimus, oppugnārimus2
|
oppugnāveritis, oppugnāritis2
|
oppugnāverint, oppugnārint2
|
| sigmatic future1
|
oppugnāssō
|
oppugnāssis
|
oppugnāssit
|
oppugnāssimus
|
oppugnāssitis
|
oppugnāssint
|
| passive
|
present
|
oppugnor
|
oppugnāris, oppugnāre
|
oppugnātur
|
oppugnāmur
|
oppugnāminī
|
oppugnantur
|
| imperfect
|
oppugnābar
|
oppugnābāris, oppugnābāre
|
oppugnābātur
|
oppugnābāmur
|
oppugnābāminī
|
oppugnābantur
|
| future
|
oppugnābor
|
oppugnāberis, oppugnābere
|
oppugnābitur
|
oppugnābimur
|
oppugnābiminī
|
oppugnābuntur
|
| perfect
|
oppugnātus + present active indicative of sum
|
| pluperfect
|
oppugnātus + imperfect active indicative of sum
|
| future perfect
|
oppugnātus + future active indicative of sum
|
| subjunctive
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
oppugnem
|
oppugnēs
|
oppugnet
|
oppugnēmus
|
oppugnētis
|
oppugnent
|
| imperfect
|
oppugnārem
|
oppugnārēs
|
oppugnāret
|
oppugnārēmus
|
oppugnārētis
|
oppugnārent
|
| perfect
|
oppugnāverim, oppugnārim2
|
oppugnāverīs, oppugnārīs2
|
oppugnāverit, oppugnārit2
|
oppugnāverīmus, oppugnārīmus2
|
oppugnāverītis, oppugnārītis2
|
oppugnāverint, oppugnārint2
|
| pluperfect
|
oppugnāvissem, oppugnāssem2
|
oppugnāvissēs, oppugnāssēs2
|
oppugnāvisset, oppugnāsset2
|
oppugnāvissēmus, oppugnāssēmus2
|
oppugnāvissētis, oppugnāssētis2
|
oppugnāvissent, oppugnāssent2
|
| sigmatic aorist1
|
oppugnāssim
|
oppugnāssīs
|
oppugnāssīt
|
oppugnāssīmus
|
oppugnāssītis
|
oppugnāssint
|
| passive
|
present
|
oppugner
|
oppugnēris, oppugnēre
|
oppugnētur
|
oppugnēmur
|
oppugnēminī
|
oppugnentur
|
| imperfect
|
oppugnārer
|
oppugnārēris, oppugnārēre
|
oppugnārētur
|
oppugnārēmur
|
oppugnārēminī
|
oppugnārentur
|
| perfect
|
oppugnātus + present active subjunctive of sum
|
| pluperfect
|
oppugnātus + imperfect active subjunctive of sum
|
| imperative
|
singular
|
plural
|
| first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
| active
|
present
|
—
|
oppugnā
|
—
|
—
|
oppugnāte
|
—
|
| future
|
—
|
oppugnātō
|
oppugnātō
|
—
|
oppugnātōte
|
oppugnantō
|
| passive
|
present
|
—
|
oppugnāre
|
—
|
—
|
oppugnāminī
|
—
|
| future
|
—
|
oppugnātor
|
oppugnātor
|
—
|
—
|
oppugnantor
|
| oppugnāre
|
oppugnārī
|
oppugnāns
|
—
|
| oppugnātūrum esse
|
oppugnātum īrī
|
oppugnātūrus
|
oppugnandus
|
oppugnāvisse, oppugnāsse2
|
oppugnātum esse
|
—
|
oppugnātus
|
| —
|
oppugnātum fore
|
—
|
—
|
| oppugnātūrum fuisse
|
—
|
—
|
—
|
| oppugnandī
|
oppugnandō
|
oppugnandum
|
oppugnandō
|
oppugnātum
|
oppugnātū
|
1At least one use of the Old Latin "sigmatic future" and "sigmatic aorist" tenses is attested, which are used by Old Latin writers; most notably Plautus and Terence. The sigmatic future is generally ascribed a future or future perfect meaning, while the sigmatic aorist expresses a possible desire ("might want to").
2At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.
Derived terms
Descendants
References
- “oppugno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “oppugno”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- oppugno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to attack, overthrow a tyranny: imperium oppugnare, percellere
- to storm a town: oppidum oppugnare