oproer

Dutch

Etymology

Deverbal from oproeren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔp.rur/, [-ruːr]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: op‧roer

Noun

oproer n or m (plural oproeren, diminutive oproertje n)

  1. uproar, riot
  2. tumult, upheaval

Derived terms

Descendants

  • Afrikaans: oproer
  • Negerhollands: oproer
  • Sranan Tongo: opruru