Dutch
Etymology
Deverbal from oproeren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔp.rur/, [-ruːr]
- Hyphenation: op‧roer
Noun
oproer n or m (plural oproeren, diminutive oproertje n)
- uproar, riot
- tumult, upheaval
Derived terms
Descendants
- Afrikaans: oproer
- Negerhollands: oproer
- → Sranan Tongo: opruru