optrekken
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔpˌtrɛ.kə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: op‧trek‧ken
Etymology 1
From Middle Dutch optrecken. Equivalent to op + trekken.
Verb
optrekken
- to pull up
- to rise up (against)
- to accelerate
- to build
- Dit gebouw is uit hout opgetrokken. ― This building is built with wood.
Conjugation
| Conjugation of optrekken (strong class 3b, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | optrekken | |||
| past singular | trok op | |||
| past participle | opgetrokken | |||
| infinitive | optrekken | |||
| gerund | optrekken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | trek op | trok op | optrek | optrok |
| 2nd person sing. (jij) | trekt op, trek op2 | trok op | optrekt | optrok |
| 2nd person sing. (u) | trekt op | trok op | optrekt | optrok |
| 2nd person sing. (gij) | trekt op | trokt op | optrekt | optrokt |
| 3rd person singular | trekt op | trok op | optrekt | optrok |
| plural | trekken op | trokken op | optrekken | optrokken |
| subjunctive sing.1 | trekke op | trokke op | optrekke | optrokke |
| subjunctive plur.1 | trekken op | trokken op | optrekken | optrokken |
| imperative sing. | trek op | |||
| imperative plur.1 | trekt op | |||
| participles | optrekkend | opgetrokken | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
optrekken
- plural of optrek