opvreten

Dutch

Etymology

From op (“up”) +‎ vreten (“to eat greedily”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɔpvreːtə(n)/
  • Audio:(file)

Verb

opvreten

  1. (transitive) to eat up something in a savage manner
  2. (transitive) to corrode

Conjugation

Conjugation of opvreten (strong class 5, separable)
infinitive opvreten
past singular vrat op
past participle opgevreten
infinitive opvreten
gerund opvreten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular vreet op vrat op opvreet opvrat
2nd person sing. (jij) vreet op vrat op opvreet opvrat
2nd person sing. (u) vreet op vrat op opvreet opvrat
2nd person sing. (gij) vreet op vrat op opvreet opvrat
3rd person singular vreet op vrat op opvreet opvrat
plural vreten op vraten op opvreten opvraten
subjunctive sing.1 vrete op vrate op opvrete opvrate
subjunctive plur.1 vreten op vraten op opvreten opvraten
imperative sing. vreet op
imperative plur.1 vreet op
participles opvretend opgevreten
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.