opzadelen

Dutch

Etymology

From op (“up”) +‎ zadelen (“saddle”).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

opzadelen

  1. (transitive) to saddle up
  2. (transitive, ~ met) burden with, force (a problem) on

Conjugation

Conjugation of opzadelen (weak, separable)
infinitive opzadelen
past singular zadelde op
past participle opgezadeld
infinitive opzadelen
gerund opzadelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zadel op zadelde op opzadel opzadelde
2nd person sing. (jij) zadelt op, zadel op2 zadelde op opzadelt opzadelde
2nd person sing. (u) zadelt op zadelde op opzadelt opzadelde
2nd person sing. (gij) zadelt op zadelde op opzadelt opzadelde
3rd person singular zadelt op zadelde op opzadelt opzadelde
plural zadelen op zadelden op opzadelen opzadelden
subjunctive sing.1 zadele op zadelde op opzadele opzadelde
subjunctive plur.1 zadelen op zadelden op opzadelen opzadelden
imperative sing. zadel op
imperative plur.1 zadelt op
participles opzadelend opgezadeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.