opzeggen

Dutch

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

opzeggen

  1. to end a contract
  2. to recite something from memory

Conjugation

Conjugation of opzeggen (weak, irregular, separable)
infinitive opzeggen
past singular zei op, zegde op
past participle opgezegd
infinitive opzeggen
gerund opzeggen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular zeg op zei op, zegde op opzeg opzei, opzegde
2nd person sing. (jij) zegt op, zeg op2 zei op, zegde op opzegt opzei, opzegde
2nd person sing. (u) zegt op zei op, zegde op opzegt opzei, opzegde
2nd person sing. (gij) zegt op zeidt op, zegde op opzegt opzeidt, opzegde
3rd person singular zegt op zei op, zegde op opzegt opzei, opzegde
plural zeggen op zeiden op, zegden op opzeggen opzeiden, opzegden
subjunctive sing.1 zegge op zeide op, zegde op opzegge opzeide, opzegde
subjunctive plur.1 zeggen op zeiden op, zegden op opzeggen opzeiden, opzegden
imperative sing. zeg op
imperative plur.1 zegt op
participles opzeggend opgezegd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.