opzienbaren

See also: opzien baren

Dutch

Verb

opzienbaren

  1. misspelling of opzien baren

Conjugation

Conjugation of opzienbaren (weak, separable)
infinitive opzienbaren
past singular baarde opzien
past participle opziengebaard
infinitive opzienbaren
gerund opzienbaren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular baar opzien baarde opzien opzienbaar opzienbaarde
2nd person sing. (jij) baart opzien, baar opzien2 baarde opzien opzienbaart opzienbaarde
2nd person sing. (u) baart opzien baarde opzien opzienbaart opzienbaarde
2nd person sing. (gij) baart opzien baarde opzien opzienbaart opzienbaarde
3rd person singular baart opzien baarde opzien opzienbaart opzienbaarde
plural baren opzien baarden opzien opzienbaren opzienbaarden
subjunctive sing.1 bare opzien baarde opzien opzienbare opzienbaarde
subjunctive plur.1 baren opzien baarden opzien opzienbaren opzienbaarden
imperative sing. baar opzien
imperative plur.1 baart opzien
participles opzienbarend opziengebaard
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.