ordinatio

Latin

Etymology

ōrdinō +‎ -tiō

Noun

ōrdinātiō f (genitive ōrdinātiōnis); third declension

  1. regulating, arranging
  2. regulation, ordinance, decree, edict
  3. ordination

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative ōrdinātiō ōrdinātiōnēs
genitive ōrdinātiōnis ōrdinātiōnum
dative ōrdinātiōnī ōrdinātiōnibus
accusative ōrdinātiōnem ōrdinātiōnēs
ablative ōrdinātiōne ōrdinātiōnibus
vocative ōrdinātiō ōrdinātiōnēs

Descendants

  • Catalan: ordinació
  • German: Ordination
  • Galician: ordenación
  • Italian: ordinazione
  • Occitan: ordinacion
  • Polish: ordynacja
  • Portuguese: ordenação
  • Romanian: ordinație
  • Spanish: ordenación

References