orfografia
Ingrian
Etymology
Borrowed from Russian орфография (orfografija).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈorfo.ɡrɑfiɑ/, [ˈo̞rfŏ̞ˌɡrɑfeː]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈorfo.ɡrɑfiɑ/, [ˈo̞rfo̞ˌkrɑfiɑ]
- Rhymes: -ɑfeː, -ɑfiɑ
- Hyphenation: or‧fo‧gra‧fi‧a
Noun
orfografia
- orthography
- 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 49:
- Täl sanoin jakamisel eri tiippoiks ono suur merkitös orfografialle, sentää ku vaa näijen tarkastammiin voip antaa kirjutospraavilat, kumpia mööt sanat pittää kirjuttaa.
- This division of the words into various types has a big significance to the orthography, because only the inspection of these can give rules of writing, by means of which one needs to write the words.
Declension
| Declension of orfografia (type 3/kana, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | orfografia | orfografiat |
| genitive | orfografian | orfografioin |
| partitive | orfografiaa | orfografioja |
| illative | orfografiaa | orfografioihe |
| inessive | orfografiaas | orfografiois |
| elative | orfografiast | orfografioist |
| allative | orfografialle | orfografioille |
| adessive | orfografiaal | orfografioil |
| ablative | orfografialt | orfografioilt |
| translative | orfografiaks | orfografioiks |
| essive | orfografianna, orfografiaan | orfografioinna, orfografioin |
| exessive1) | orfografiant | orfografioint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||