orgonafa
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈorɡonɒfɒ]
- Hyphenation: or‧go‧na‧fa
- Rhymes: -fɒ
Noun
orgonafa (plural orgonafák)
- lilac (shrub)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | orgonafa | orgonafák |
| accusative | orgonafát | orgonafákat |
| dative | orgonafának | orgonafáknak |
| instrumental | orgonafával | orgonafákkal |
| causal-final | orgonafáért | orgonafákért |
| translative | orgonafává | orgonafákká |
| terminative | orgonafáig | orgonafákig |
| essive-formal | orgonafaként | orgonafákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | orgonafában | orgonafákban |
| superessive | orgonafán | orgonafákon |
| adessive | orgonafánál | orgonafáknál |
| illative | orgonafába | orgonafákba |
| sublative | orgonafára | orgonafákra |
| allative | orgonafához | orgonafákhoz |
| elative | orgonafából | orgonafákból |
| delative | orgonafáról | orgonafákról |
| ablative | orgonafától | orgonafáktól |
| non-attributive possessive – singular |
orgonafáé | orgonafáké |
| non-attributive possessive – plural |
orgonafáéi | orgonafákéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | orgonafám | orgonafáim |
| 2nd person sing. | orgonafád | orgonafáid |
| 3rd person sing. | orgonafája | orgonafái |
| 1st person plural | orgonafánk | orgonafáink |
| 2nd person plural | orgonafátok | orgonafáitok |
| 3rd person plural | orgonafájuk | orgonafáik |
Related terms
Further reading
- orgonafa in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.