orta

See also: Orta and orta-

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic орта
Abjad اورتا

Etymology

From Proto-Turkic *ortu (“middle”).

Pronunciation

  • IPA(key): [orˈtɑ]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: or‧ta

Noun

orta (definite accusative ortanı, plural ortalar)

  1. middle
    otağın ortasında ― in the middle of the room
    həftə ortası ― the middle of the week

Declension

Declension of orta
singular plural
nominative ortaortalar
definite accusative ortanıortaları
dative ortayaortalara
locative ortadaortalarda
ablative ortadanortalardan
definite genitive ortanınortaların
Possessive forms of orta
nominative
singular plural
mənim (“my”) ortam ortalarım
sənin (“your”) ortan ortaların
onun (“his/her/its”) ortası ortaları
bizim (“our”) ortamız ortalarımız
sizin (“your”) ortanız ortalarınız
onların (“their”) ortası or ortaları ortaları
accusative
singular plural
mənim (“my”) ortamı ortalarımı
sənin (“your”) ortanı ortalarını
onun (“his/her/its”) ortasını ortalarını
bizim (“our”) ortamızı ortalarımızı
sizin (“your”) ortanızı ortalarınızı
onların (“their”) ortasını or ortalarını ortalarını
dative
singular plural
mənim (“my”) ortama ortalarıma
sənin (“your”) ortana ortalarına
onun (“his/her/its”) ortasına ortalarına
bizim (“our”) ortamıza ortalarımıza
sizin (“your”) ortanıza ortalarınıza
onların (“their”) ortasına or ortalarına ortalarına
locative
singular plural
mənim (“my”) ortamda ortalarımda
sənin (“your”) ortanda ortalarında
onun (“his/her/its”) ortasında ortalarında
bizim (“our”) ortamızda ortalarımızda
sizin (“your”) ortanızda ortalarınızda
onların (“their”) ortasında or ortalarında ortalarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) ortamdan ortalarımdan
sənin (“your”) ortandan ortalarından
onun (“his/her/its”) ortasından ortalarından
bizim (“our”) ortamızdan ortalarımızdan
sizin (“your”) ortanızdan ortalarınızdan
onların (“their”) ortasından or ortalarından ortalarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) ortamın ortalarımın
sənin (“your”) ortanın ortalarının
onun (“his/her/its”) ortasının ortalarının
bizim (“our”) ortamızın ortalarımızın
sizin (“your”) ortanızın ortalarınızın
onların (“their”) ortasının or ortalarının ortalarının

Derived terms

  • günorta (“noon”)
  • ortalıq (“middle”)

Adjective

orta

  1. middle
    orta məktəb ― middle school
    kiçik və orta sahibkarlıq ― small and middle buisiness
    üç uşağı olan ailənin orta övladı ― the middle child in a family of three children
  2. average
    orta səviyyə ― average level
    orta amerikalı ― average American

Balinese

Etymology

Borrowed from Old Javanese warta, wṛtta, from Sanskrit वार्त्ता (vārttā).

Pronunciation

  • IPA(key): /orta/
  • Hyphenation: or‧ta

Noun

orta (Balinese script ᬳᭀᬃᬢ or ᬳᭀᬃᬢ᭄ᬢ)

  1. news
    Alternative form: orti

Derived terms

  • kaortaang
  • kaortain
  • kortaang
  • kortain
  • maorta
  • morta
  • ngorta
  • ngortaang
  • ngortain
  • ortaang
  • ortaanga
  • ortain

Further reading

  • “orta” in Balinese–Indonesian Dictionary [Kamus Bahasa Bali–Indonesia], Denpasar, Indonesia: The Linguistic Center of Bali Province [Balai Bahasa Provinsi Bali].

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic орта
Roman

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *ortu (“middle”).

Pronunciation

  • Hyphenation: or‧ta

Adjective

orta

  1. middle
  2. temperate, moderate

Noun

orta

  1. middle
    yılnıñ ortası ― mid year

Declension

Declension of orta
singular plural
nominative orta ortalar
genitive ortanıñ ortalarnıñ
dative ortağa ortalarğa
accusative ortanı ortalarnı
locative ortada ortalarda
ablative ortadan ortalardan

Derived terms

  • ortaca
  • ortadaki

References

Esperanto

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

orta (accusative singular ortan, plural ortaj, accusative plural ortajn)

  1. (of an angle) right

Karaim

Etymology

From Proto-Turkic *ortu.

Noun

orta

  1. middle

References

  • N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “orta”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Latin

Participle

orta

  1. inflection of ortus:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Participle

ortā

  1. ablative feminine singular of ortus

References

Old Norse

Verb

orta

  1. first-person singular past active indicative/subjunctive of yrkja

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اورتا, اورطه (orta, “middle”), from Proto-Turkic *ortu (“middle”), from Proto-Turkic *or-. Cognate with Old Turkic 𐰆𐰺𐱃𐰆 (ortu, “middle”).

Pronunciation

  • IPA(key): [oɾˈtɑ]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: or‧ta

Adjective

orta

  1. central
    Orta güvertede yangın çıkınca panik başladı. ― When the fire broke out at the central station, a stampede began.
  2. middle
    O yıllarda orta direk, yılda yüzde altmışa varan enflasyonun altında inliyordu. ― At that time, the middle class suffered at most under the inflation of 60 percent p.a.

Noun

orta (definite accusative ortayı, plural ortalar)

  1. middle
  2. centre
  3. (education) CC grade
    Matematikten orta aldıysan çalışman gerekir. ― If you got a CC from math, you have to study.
  4. (education) a bunch of group of pages, as some notebooks are made up of
    Türkçe (dersi) için istenen sekiz ortalı defterin beşi yıl sonunda boş kalmıştı. ― Five bunches out of eight of the notebook for [the] Turkish (lecture) remained empty.
  5. (soccer) centre of the soccer field
    Oyunda antrenör, Ahmet'i ortada oynatacak. ― The trainer will let Ahmet play at the centre.
  6. (soccer) cross
    Alex'in ortasıyla topu alan Lefter, 15 metreden topu ağlara gönderdi. ― Lefter, who got the ball through the cross of Alex, found the net from 15 metres

Declension

Declension of orta
singular plural
nominative orta ortalar
definite accusative ortayı ortaları
dative ortaya ortalara
locative ortada ortalarda
ablative ortadan ortalardan
genitive ortanın ortaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular ortam ortalarım
2nd singular ortan ortaların
3rd singular ortası ortaları
1st plural ortamız ortalarımız
2nd plural ortanız ortalarınız
3rd plural ortaları ortaları
definite accusative
singular plural
1st singular ortamı ortalarımı
2nd singular ortanı ortalarını
3rd singular ortasını ortalarını
1st plural ortamızı ortalarımızı
2nd plural ortanızı ortalarınızı
3rd plural ortalarını ortalarını
dative
singular plural
1st singular ortama ortalarıma
2nd singular ortana ortalarına
3rd singular ortasına ortalarına
1st plural ortamıza ortalarımıza
2nd plural ortanıza ortalarınıza
3rd plural ortalarına ortalarına
locative
singular plural
1st singular ortamda ortalarımda
2nd singular ortanda ortalarında
3rd singular ortasında ortalarında
1st plural ortamızda ortalarımızda
2nd plural ortanızda ortalarınızda
3rd plural ortalarında ortalarında
ablative
singular plural
1st singular ortamdan ortalarımdan
2nd singular ortandan ortalarından
3rd singular ortasından ortalarından
1st plural ortamızdan ortalarımızdan
2nd plural ortanızdan ortalarınızdan
3rd plural ortalarından ortalarından
genitive
singular plural
1st singular ortamın ortalarımın
2nd singular ortanın ortalarının
3rd singular ortasının ortalarının
1st plural ortamızın ortalarımızın
2nd plural ortanızın ortalarınızın
3rd plural ortalarının ortalarının
Predicative forms
singular plural
1st singular ortayım ortalarım
2nd singular ortasın ortalarsın
3rd singular orta
ortadır 		ortalar
ortalardır
1st plural ortayız ortalarız
2nd plural ortasınız ortalarsınız
3rd plural ortalar ortalardır
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.