osłoczłowiek

From osieł +‎ -o- +‎ człowiek. Compare Latin onocentaurus and Ancient Greek ὀνοκένταυρος (onokéntauros). First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔsɫɔt͡ʃʲʲɫɔvʲɛk/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔsɫɔt͡ʃʲʲɫɔvʲɛk/

osłoczłowiek m animacy unattested

1. onocentaur
   • 1885-2024 [Fifteenth century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[1], volume V, page 10:

     Oszloczlowyek onocentaurus (et occurent daemonia onocentauris et pilosus clamabit alter ad alterum Is 34, 14)

     [Osłoczłowiek onocentaurus (et occurent daemonia onocentauris et pilosus clamabit alter ad alterum Is 34, 14)]

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “osłoczłowiek”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN