osamotniony
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.sa.mɔtˈɲɔ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔnɘ
- Syllabification: o‧sa‧mot‧nio‧ny
Adjective
osamotniony (not comparable, no derived adverb)
- bereft, bereaved, lonely (abandoned by loved ones and living in solitude)
- Synonyms: osamotniały, samotny
Declension
Declension of osamotniony (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | osamotniony | osamotniona | osamotnione | osamotnieni | osamotnione | |
| genitive | osamotnionego | osamotnionej | osamotnionego | osamotnionych | ||
| dative | osamotnionemu | osamotnionej | osamotnionemu | osamotnionym | ||
| accusative | osamotnionego | osamotniony | osamotnioną | osamotnione | osamotnionych | osamotnione |
| instrumental | osamotnionym | osamotnioną | osamotnionym | osamotnionymi | ||
| locative | osamotnionym | osamotnionej | osamotnionym | osamotnionych | ||
Related terms
adjectives
- osamotniały
nouns
verbs
- osamotniać impf
- osamotnić pf
- osamotnieć pf
Participle
osamotniony (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of osamotnić
Further reading
- osamotniony in Polish dictionaries at PWN