osoen

Basque

Adjective

osoen

  1. superlative degree of oso

Declension

Declension of osoen (adjective, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive osoen osoena osoenak
ergative osoenek osoenak osoenek
dative osoeni osoenari osoenei
genitive osoenen osoenaren osoenen
comitative osoenekin osoenarekin osoenekin
causative osoenengatik osoenarengatik osoenengatik
benefactive osoenentzat osoenarentzat osoenentzat
instrumental osoenez osoenaz osoenez
inessive anim osoenengan osoenarengan osoenengan
inan osoenetan osoenean osoenetan
locative anim — — —
inan osoenetako osoeneko osoenetako
allative anim osoenengana osoenarengana osoenengana
inan osoenetara osoenera osoenetara
terminative anim osoenenganaino osoenarenganaino osoenenganaino
inan osoenetaraino osoeneraino osoenetaraino
directive anim osoenenganantz osoenarenganantz osoenenganantz
inan osoenetarantz osoenerantz osoenetarantz
destinative anim osoenenganako osoenarenganako osoenenganako
inan osoenetarako osoenerako osoenetarako
ablative anim osoenengandik osoenarengandik osoenengandik
inan osoenetatik osoenetik osoenetatik
partitive osoenik — —
prolative osoentzat — —

Adjective

osoen

  1. genitive plural of oso
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.