oszołomienie

Polish

Etymology

From oszołomić +‎ -enie.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔ.ʂɔ.wɔˈmjɛ.ɲɛ/
Audio: (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: o‧szo‧ło‧mie‧nie

Noun

oszołomienie n

verbal noun of oszołomić
(medicine) dizziness, giddiness, vertigo
Synonym: zawrót głowy
daze, bewilderment, stupefaction, stupor (state caused by a strong experience)
Synonym: zamroczenie

Declension

Declension of oszołomienie

	singular
nominative	oszołomienie
genitive	oszołomienia
dative	oszołomieniu
accusative	oszołomienie
instrumental	oszołomieniem
locative	oszołomieniu
vocative	oszołomienie

Further reading

oszołomienie in Polish dictionaries at PWN