otóż

From oto +‎ -ż. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɔtɔːʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɔtoʃ/

otóż

1. (emphatic, attested in Lesser Poland) emphasizes the following statement; well
   • 1915 [15th century], Franciszek Pułaski, editor, Opis 815 rękopisów Biblioteki Ordynacji Krasińskich‎^[1], page 12:

     Othosz na tho zalyeszy boyaszn bosza

     [Otóż na to zależy bojaźń boża]

   • 1907 [c. 1470], Jakub Parkoszowic, edited by Jan Łoś, Traktat o ortografii polskiej‎^[2], Żurawica, Świętokrzyskie Voivodeship, Krakow, page 414:

     Othoosz

     [Otóż]

• Polish: otóż

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “otóż”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish otóż. By surface analysis, oto +‎ -ż.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtuʂ
• Syllabification: o‧tóż

otóż

1. (emphatic) emphasizes the following statement; well

   Synonym: oto

• otóż in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• otóż in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “otoż”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “otóż”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “otóż”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “otóż”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 904