Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اوتلاق (otlaḳ, “a grass-land, pasture”),[1] from اوتلامق (otlamaḳ, “for a beast to feed on a growing pasture”), from اوت (ot, “grass, any herb”), from Proto-Turkic *ot (“grass”),[2][3] morphologically ot + -la + -k. Cognates with Azerbaijani otlaq, Turkmen otlag, Uzbek oʻtloq.
Pronunciation
- IPA(key): /otˈɫak/
- Hyphenation: ot‧lak
Noun
otlak (definite accusative otlağı, plural otlaklar)
- A place where livestock is let to graze; a pasture, grassland.
- Synonyms: mera, yaylak, salmalık, örü
Declension
Declension of otlak
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
otlak
|
otlaklar
|
| definite accusative
|
otlağı
|
otlakları
|
| dative
|
otlağa
|
otlaklara
|
| locative
|
otlakta
|
otlaklarda
|
| ablative
|
otlaktan
|
otlaklardan
|
| genitive
|
otlağın
|
otlakların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
otlağım
|
otlaklarım
|
| 2nd singular
|
otlağın
|
otlakların
|
| 3rd singular
|
otlağı
|
otlakları
|
| 1st plural
|
otlağımız
|
otlaklarımız
|
| 2nd plural
|
otlağınız
|
otlaklarınız
|
| 3rd plural
|
otlakları
|
otlakları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
otlağımı
|
otlaklarımı
|
| 2nd singular
|
otlağını
|
otlaklarını
|
| 3rd singular
|
otlağını
|
otlaklarını
|
| 1st plural
|
otlağımızı
|
otlaklarımızı
|
| 2nd plural
|
otlağınızı
|
otlaklarınızı
|
| 3rd plural
|
otlaklarını
|
otlaklarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
otlağıma
|
otlaklarıma
|
| 2nd singular
|
otlağına
|
otlaklarına
|
| 3rd singular
|
otlağına
|
otlaklarına
|
| 1st plural
|
otlağımıza
|
otlaklarımıza
|
| 2nd plural
|
otlağınıza
|
otlaklarınıza
|
| 3rd plural
|
otlaklarına
|
otlaklarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
otlağımda
|
otlaklarımda
|
| 2nd singular
|
otlağında
|
otlaklarında
|
| 3rd singular
|
otlağında
|
otlaklarında
|
| 1st plural
|
otlağımızda
|
otlaklarımızda
|
| 2nd plural
|
otlağınızda
|
otlaklarınızda
|
| 3rd plural
|
otlaklarında
|
otlaklarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
otlağımdan
|
otlaklarımdan
|
| 2nd singular
|
otlağından
|
otlaklarından
|
| 3rd singular
|
otlağından
|
otlaklarından
|
| 1st plural
|
otlağımızdan
|
otlaklarımızdan
|
| 2nd plural
|
otlağınızdan
|
otlaklarınızdan
|
| 3rd plural
|
otlaklarından
|
otlaklarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
otlağımın
|
otlaklarımın
|
| 2nd singular
|
otlağının
|
otlaklarının
|
| 3rd singular
|
otlağının
|
otlaklarının
|
| 1st plural
|
otlağımızın
|
otlaklarımızın
|
| 2nd plural
|
otlağınızın
|
otlaklarınızın
|
| 3rd plural
|
otlaklarının
|
otlaklarının
|
|
Derived terms
- dağ otlağı
- otlakçı
- otlakçılık
- otlakiye
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “اوتلاق”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 236
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ot”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “otlak”, in Nişanyan Sözlük
Further reading