örü

Azerbaijani

Alternative forms

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish اورو (örü), from Proto-Turkic *ȫrü, ultimately a derivation from Proto-Turkic *ȫr- (to rise).

Pronunciation

  • Hyphenation: ö‧rü

Noun

örü (definite accusative örünü, plural örülər)

  1. (Imishli) bedding and food carried behind the herd

Declension

Declension of örü
singular plural
nominative örüörülər
definite accusative örünüörüləri
dative örüyəörülərə
locative örüdəörülərdə
ablative örüdənörülərdən
definite genitive örününörülərin
Possessive forms of örü
nominative
singular plural
mənim (my) örüm örülərim
sənin (your) örün örülərin
onun (his/her/its) örüsü örüləri
bizim (our) örümüz örülərimiz
sizin (your) örünüz örüləriniz
onların (their) örüsü or örüləri örüləri
accusative
singular plural
mənim (my) örümü örülərimi
sənin (your) örünü örülərini
onun (his/her/its) örüsünü örülərini
bizim (our) örümüzü örülərimizi
sizin (your) örünüzü örülərinizi
onların (their) örüsünü or örülərini örülərini
dative
singular plural
mənim (my) örümə örülərimə
sənin (your) örünə örülərinə
onun (his/her/its) örüsünə örülərinə
bizim (our) örümüzə örülərimizə
sizin (your) örünüzə örülərinizə
onların (their) örüsünə or örülərinə örülərinə
locative
singular plural
mənim (my) örümdə örülərimdə
sənin (your) öründə örülərində
onun (his/her/its) örüsündə örülərində
bizim (our) örümüzdə örülərimizdə
sizin (your) örünüzdə örülərinizdə
onların (their) örüsündə or örülərində örülərində
ablative
singular plural
mənim (my) örümdən örülərimdən
sənin (your) öründən örülərindən
onun (his/her/its) örüsündən örülərindən
bizim (our) örümüzdən örülərimizdən
sizin (your) örünüzdən örülərinizdən
onların (their) örüsündən or örülərindən örülərindən
genitive
singular plural
mənim (my) örümün örülərimin
sənin (your) örünün örülərinin
onun (his/her/its) örüsünün örülərinin
bizim (our) örümüzün örülərimizin
sizin (your) örünüzün örülərinizin
onların (their) örüsünün or örülərinin örülərinin

Further reading

  • örü” in Obastan.com.

Gagauz

Verb

örü

  1. second-person singular imperative of örümää

Turkish

Pronunciation

  • Hyphenation: ö‧rü

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish اوری (örü). By surface analysis, ör- +‎ .

Noun

örü (definite accusative örüyü, plural örüler)

  1. the act of knitting
  2. (dialectal) knitting made as a patch
  3. (dialectal) a stone dam to protect the fields from flooding.
  4. (dialectal, Adana) wall
    Synonym: duvar
Declension
Declension of örü
singular plural
nominative örü örüler
definite accusative örüyü örüleri
dative örüye örülere
locative örüde örülerde
ablative örüden örülerden
genitive örünün örülerin
Derived terms
  • örü balçığı

Etymology 2

Inherited from Ottoman Turkish اوری (örü), from Old Anatolian Turkish اورو (örü), from Proto-Turkic *ȫrü, ultimately a derivation from Proto-Turkic *ȫr- (to rise).

Adverb

örü(dialectal)

  1. (İzmir, Çanakkale, Kocaeli, Çankırı, Konya) upright

Noun

örü (definite accusative örüyü, plural örüler)(dialectal)

  1. (Isparta, Burdur, Denizli, Bursa, Kocaeli, Sakarya, Bolu, Zonguldak, Çankırı, Çorum, Samsun, Sinop, Ordu, Kayseri, Adana, Mersin, Ankara, Muğla) A place where livestock is let to graze; a pasture, grassland.
    Synonyms: otlak, mera, yayla
  2. (Bolu) a place for hunting
Declension
Declension of örü
singular plural
nominative örü örüler
definite accusative örüyü örüleri
dative örüye örülere
locative örüde örülerde
ablative örüden örülerden
genitive örünün örülerin

Further reading

  • örü”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
  • Ayverdi, İlhan (2010) “örü”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “örü”, in Nişanyan Sözlük
  • örü”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982