płakać

See also: płakac

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *plàkati, from Proto-Balto-Slavic *plā́ˀktei, from Proto-Indo-European *pléh₂k-ye-ti, from *pleh₂k-.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpwa.kat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -akat͡ɕ
  • Syllabification: pła‧kać

Verb

płakać impf

  1. (intransitive) to cry (shed tears)
  2. (intransitive) to cry (to complain)
    Synonyms: see Thesaurus:narzekać

Conjugation

Conjugation of płakać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive płakać
present tense 1st płaczę płaczemy
2nd płaczesz płaczecie
3rd płacze płaczą
impersonal płacze się
past tense 1st płakałem,
-(e)m płakał 		płakałam,
-(e)m płakała 		płakałom,
-(e)m płakało 		płakaliśmy,
-(e)śmy płakali 		płakałyśmy,
-(e)śmy płakały
2nd płakałeś,
-(e)ś płakał 		płakałaś,
-(e)ś płakała 		płakałoś,
-(e)ś płakało 		płakaliście,
-(e)ście płakali 		płakałyście,
-(e)ście płakały
3rd płakał płakała płakało płakali płakały
impersonal płakano
future tense 1st będę płakał,
będę płakać 		będę płakała,
będę płakać 		będę płakało,
będę płakać 		będziemy płakali,
będziemy płakać 		będziemy płakały,
będziemy płakać
2nd będziesz płakał,
będziesz płakać 		będziesz płakała,
będziesz płakać 		będziesz płakało,
będziesz płakać 		będziecie płakali,
będziecie płakać 		będziecie płakały,
będziecie płakać
3rd będzie płakał,
będzie płakać 		będzie płakała,
będzie płakać 		będzie płakało,
będzie płakać 		będą płakali,
będą płakać 		będą płakały,
będą płakać
impersonal będzie płakać się
conditional 1st płakałbym,
bym płakał 		płakałabym,
bym płakała 		płakałobym,
bym płakało 		płakalibyśmy,
byśmy płakali 		płakałybyśmy,
byśmy płakały
2nd płakałbyś,
byś płakał 		płakałabyś,
byś płakała 		płakałobyś,
byś płakało 		płakalibyście,
byście płakali 		płakałybyście,
byście płakały
3rd płakałby,
by płakał 		płakałaby,
by płakała 		płakałoby,
by płakało 		płakaliby,
by płakali 		płakałyby,
by płakały
impersonal płakano by
imperative 1st niech płaczę płaczmy
2nd płacz płaczcie
3rd niech płacze niech płaczą
active adjectival participle płaczący płacząca płaczące płaczący płaczące
contemporary adverbial participle płacząc
verbal noun płakanie

Derived terms

adjective
nouns
verbs
noun

Further reading

  • płakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • płakać in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *plakati.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpwakat͡ʃ/

Verb

płakać impf

  1. to weep, cry

Conjugation

The template Template:hsb-conj-p-Ve2 does not use the parameter(s): 
2=płakamoj
24=płakajmy
25=płakaj
26=płakajtaj
23=płakajmoj
21=płakaštej
22=płakachu
20=płakaštaj
27=płakajtej
29=płakaj
33=płakany
34=płakanje
28=płakajće
32=płakacy
30=płakał
31=[[płakajo]]/[[płakajcy]]
asp=impf
19=płakaše
17=płakatej
6=płakatej
7=płakaće
8=płaka
5=płakataj
3=płakamy
4=płakaš
18=płakašće
9=płakataj
11=[[płakaja]]/[[płakaju]]
15=płakaše
16=płakaštaj
10=płakatej
14=płakachmy
12=płakach
13=płakachmoj
title=płakać
Please see Module:checkparams for help with this warning.

Conjugation of płakać (perfective)
person singular dual plural
virile nonvirile
infinitive płakać
transgressive płakamywši
present tense 1st płakamu płakamjemoj płakamjemy
2nd płakamješ płakamjetaj płakamjetej płakamjeće
3rd płakamje płakamjetaj płakamjetej płakamu
past tense 1st płakamych płakamychmoj płakamychmy
2nd płakamy płakamyštaj płakamyštej płakamyšće
3rd płakamy płakamyštaj płakamyštej płakamychu
imperative 1st — płakamimy płakamimoj
2nd płakami płakamitaj płakamitej płakamiće
3rd płakami —
active participle —
passive participle płakamjeny
ł-form płakamył
verbal noun płakamjenje

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.