zapłakać

Polish

From za- +‎ płakać.

zapłakać pf

(intransitive) to start crying
(intransitive) to deplore, to lament over
Synonym: ubolewać
(intransitive) to keen (to utter with a loud wailing voice or wordless cry)
Synonym: chlipać

zapłakać pf (imperfective zapłakiwać)

Conjugation of *zapłakać* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zapłakać
future tense	1^st	zapłaczę			zapłaczemy
	2^nd	zapłaczesz			zapłaczecie
	3^rd	zapłacze			zapłaczą
	impersonal	zapłacze się
past tense	1^st	zapłakałem, -(e)m zapłakał	zapłakałam, -(e)m zapłakała	zapłakałom, -(e)m zapłakało	zapłakaliśmy, -(e)śmy zapłakali	zapłakałyśmy, -(e)śmy zapłakały
	2^nd	zapłakałeś, -(e)ś zapłakał	zapłakałaś, -(e)ś zapłakała	zapłakałoś, -(e)ś zapłakało	zapłakaliście, -(e)ście zapłakali	zapłakałyście, -(e)ście zapłakały
	3^rd	zapłakał	zapłakała	zapłakało	zapłakali	zapłakały
	impersonal	zapłakano
conditional	1^st	zapłakałbym, bym zapłakał	zapłakałabym, bym zapłakała	zapłakałobym, bym zapłakało	zapłakalibyśmy, byśmy zapłakali	zapłakałybyśmy, byśmy zapłakały
	2^nd	zapłakałbyś, byś zapłakał	zapłakałabyś, byś zapłakała	zapłakałobyś, byś zapłakało	zapłakalibyście, byście zapłakali	zapłakałybyście, byście zapłakały
	3^rd	zapłakałby, by zapłakał	zapłakałaby, by zapłakała	zapłakałoby, by zapłakało	zapłakaliby, by zapłakali	zapłakałyby, by zapłakały
	impersonal	zapłakano by
imperative	1^st	niech zapłaczę			zapłaczmy
	2^nd	zapłacz			zapłaczcie
	3^rd	niech zapłacze			niech zapłaczą
anterior adverbial participle		zapłakawszy
verbal noun		zapłakanie

adjective