pacáil
Irish
Etymology
Pronunciation
Verb
pacáil (present analytic pacálann, future analytic pacálfaidh, verbal noun pacáil, past participle pacáilte)
- to pack (put or bring things together in a limited or confined space, especially for storage or transport), to box (place inside a box)
Conjugation
conjugation of pacáil (first conjugation – B)
| verbal noun | pacáil | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | pacáilte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | pacálaim | pacálann tú; pacálair† |
pacálann sé, sí | pacálaimid | pacálann sibh | pacálann siad; pacálaid† |
a phacálann; a phacálas / a bpacálann* |
pacáiltear |
| past | phacáil mé; phacálas | phacáil tú; phacálais | phacáil sé, sí | phacálamar; phacáil muid | phacáil sibh; phacálabhair | phacáil siad; phacáladar | a phacáil / ar phacáil* |
pacáladh |
| past habitual | phacálainn / bpacálainn‡‡ | phacáilteá / bpacáilteᇇ | phacáladh sé, sí / bpacáladh sé, s퇇 | phacálaimis; phacáladh muid / bpacálaimis‡‡; bpacáladh muid‡‡ | phacáladh sibh / bpacáladh sibh‡‡ | phacálaidís; phacáladh siad / bpacálaidís‡‡; bpacáladh siad‡‡ | a phacáladh / a bpacáladh* |
phacáiltí / bpacáilt퇇 |
| future | pacálfaidh mé; pacálfad |
pacálfaidh tú; pacálfair† |
pacálfaidh sé, sí | pacálfaimid; pacálfaidh muid |
pacálfaidh sibh | pacálfaidh siad; pacálfaid† |
a phacálfaidh; a phacálfas / a bpacálfaidh* |
pacálfar |
| conditional | phacálfainn / bpacálfainn‡‡ | phacálfá / bpacálfᇇ | phacálfadh sé, sí / bpacálfadh sé, s퇇 | phacálfaimis; phacálfadh muid / bpacálfaimis‡‡; bpacálfadh muid‡‡ | phacálfadh sibh / bpacálfadh sibh‡‡ | phacálfaidís; phacálfadh siad / bpacálfaidís‡‡; bpacálfadh siad‡‡ | a phacálfadh / a bpacálfadh* |
phacálfaí / bpacálfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go bpacála mé; go bpacálad† |
go bpacála tú; go bpacálair† |
go bpacála sé, sí | go bpacálaimid; go bpacála muid |
go bpacála sibh | go bpacála siad; go bpacálaid† |
— | go bpacáiltear |
| past | dá bpacálainn | dá bpacáilteá | dá bpacáladh sé, sí | dá bpacálaimis; dá bpacáladh muid |
dá bpacáladh sibh | dá bpacálaidís; dá bpacáladh siad |
— | dá bpacáiltí |
| imperative | ||||||||
| – | pacálaim | pacáil | pacáladh sé, sí | pacálaimis | pacálaigí; pacálaidh† |
pacálaidís | — | pacáiltear |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Noun
pacáil m (genitive singular pacála)
Declension
| ||||||||||||||||||||||||
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| pacáil | phacáil | bpacáil |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- Ó Dónaill, Niall (1977) “pacáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN